Retrospektivna izložba Svetlane Jovanović „Vibrantnost materije” biče otovrena u četvrtak 6. marta 2025. godine u 19 časova u galeriji Kuće legata, u Knez Mihailovoj 46.

„Likovna dela Svetlane Jovanović su mesta zgusnutog koloritnog grafizma. U tragovima poteza oštrina te osetljivosti ponire u strukture prirode. Još od ranih ekspresija moderne umetnosti pronosi se sloboda svesti stvaraoca: izražajnost rukopisa odaje avanture čulnih i senzitivnih prilazaka. Dočarava se refleks pokretljivosti osmatrane prirode. Površine njenih izraza, i to u svim ciklusima, u širokom potezu pronose i brižljivu minucioznost. Unesene su čestice ugljena, I kroz stapanje pigmenata i zvonke kolorizme snaga višedecenijskog traganja. Slikovitost je nastajala postepeno, na intuitivno saznajnoj putanji. ompozicije nemaju ilustrativnu dimenziju prenošenja motiva niti nose podražavajuću jednoznačnost odabranog sloga boje, uvećanja i raspona. Fluidnost granica personifikovanja čine po svoj prilici htenja ka fascinaciji prirodom i preoblikovanju posrednih povoda. Uostalom, granice su sad u trećoj deceniji sve nemirnijeg 21. veka i deo unutarnjeg eskapizma i potrebe za opravdanjima dijaloga sa spoljnim i unutarnjim izborom. Predanost otvara lepotu same izrade, te se u umeću Svetlane Jovanović poput slikovnih pasaža odvija funkcija stapanja a sve u jezgru izvođačke pulsacije rukopisa i optičke ravnoteže dela”. – prof. dr Nikola Šuica, istoričar umetnosti,

„Uprkos činjenici da se, pri razmatranju umetničkog rada Svetlane Jovanović, može uopšteno govoriti o ujednačenom i uvek prisutnom interesovanju za prirodu, načini prikazivanja njenih različitih aspekata se dominantno razlikuju. Pored izmena u pogledu umetničkog medija, kolorita i tehnike izvedbe, primećuje se specifičan pristup pri predstavljanju određenih elemenata prirode koji se odvija prema dihotomiji izolovanja i umnožavanja. U pojedinim primerima javlja se izdvojeni, jedinstveni predmet interesovanja koji ih okupira, pa je tako u slučaju serije radova “Into the water” motiv vode ujedno i jedini predstavljen na slikama, dok je u ciklusu “Iz prirode” reč o usamljenom motivu trava, busenja ili apstraktnih floralnih i žbunastih skupina . Nasuprot tome, serija radova “Travke” bavi se umnožavanjem floralnih oblika, najčešće bulki, neretko u vidu monohromatskih crteža. Sa druge strane, ciklus slika i crteža “Urbani pejzaži” nudi različite metode, od izdvajanja pojedinačnog elementa koji nije prirodnog porekla, već ljudska kreacija, poput fabričkih silosa koji nalikuju na drveće, teksture vagona ili strukture pruga – do umnožavanja motiva i sučeljavanja urbanog i prirodnog” . – Maja Petrović, istoričar umetnosti