Urbana džungla: hotel koji sažima sve vrednosti Beča
Studio BWM Architekten je potpisao dizajn fasade i unutrašnjost britanskog butik hotela, prvog hotelskog lanca IHG u Austriji i stvorili su magičnu baštensku oazu u Beču u okrugu Margareten.
Hotel Indigo se nalazi u 5. becirku Beča (Margareten), ali je na pešačkoj udaljenosti od centra grada. Živahan becirk je poznat po svojim veličanstvenim starim zgradama i mnogim povezanim unutrašnjim dvorištima. Smešten između dva takva dvorišta se nalazi novi hotel Indigo, koji pripada individualno vođenom butik brendu međunarodnog IHG lanca.
„Hotel Indigo Vienna je prvi te vrste u Austriji,“ objašnjava Erich Bernard iz BVM Architekten. „Kao i kod svih na drugim međunarodnim lokacijama lanca, koncept je takođe da gosti osete specifičnu atmosferu ukojoj se nalaze.” U ovom slučaju, to je živahni 5. becirk, koji je pod velikim uticajem obližnjeg Naschmarkta i njegove multikulturalne atmosfere, kao i lokalne Kineske četvrti. Dizajn enterijera hotela kreirao je BVM Architekten 8 saradnja sa njihovim projektnim partnerom BURO KLK.
Magija Pavlašena
Gosti ulaze kroz skroman ulaz umetnut u upečatljivu fasadu (koncept BWM Architekten i TM Architektur ZT GmbH), a zatim prolaze kroz uski hodnik u zabačeno unutrašnje dvorište koje pruža predah od gradske vreve. Pogled je odmah privučen otvorenim pristupnim galerijama koje se protežu po celom dvorištu, tipičnim za 5. okrug i uopšte za Beč.
„Hotel je novogradnja – to je nešto što nismo želeli da prikrijemo“, kaže Erih Bernard. „Ali, želeli smo da ga konsolidujemo sa njegovim istorijskim okruženjem i stvorimo jasnu vezu sa Bečom. Pored pristupnih galerija inspirisanih tradicionalnim bečkim pavlačem, odnosno unturašnjim dvorištem, tu su i drugi elementi, materijali i boje koje su tipične za grad i, posebno, okrug duž reke Beč i čuvenog Naschmarkta. Ovi uključuju takozvani bečki parket od pločica, koji se sastoji od pločica položenih u šaru sa obrubljenom ivicom, tehnika koja se često sreće u tradicionalnim bečkim hodnicima i u podzemnim stanicama koje je projektovao arhitekta Oto Vagner u na početku 20. veka. Druga dva tipična elementa u dizajnu enterijera su bečki pleter, koji se koristi za viseće lampe i parket riblje kosti u biblioteci.
Magična bašta
Nakon ulaska kroz hodnik, gosti se nalaze u dvorištu punom zelenila, oivičenom pristupnim galerijama, ukrašenim visećim biljkama. „Dvorište je magična tajna bašta, zelena oaza usred grada“, Erih Bernard objašnjava. Koncept bašte se takođe proteže u zelenilu unutrašnjosti hotela. Deo predvorja je prostrani zimski vrt, prozori (koji se mogu otvoriti u toplim mesecima u godini) su jedina stvar koja ga odvaja od spolja. Različit podni materijali i tepisi pomažu u definisanju različitih zona i raspoloženja. Tamno hrastov parket u biblioteci, na primer, stvara prijatnu atmosferu, dok crveni teraco pod od finog kamena izdvaja prostor za bar.
Zidni dekor, boje i materijali koji se koriste u sobama uspostavljaju vezu sa Bečom. Jedan primer je bečka pletenica koja se koristi za lampe i naslone stolica. Pored toga, sobe su podeljene u tri kategorije dizajna od kojih svaka upućuje na Beč na drugačiji način. S jedne strane, postoji kategorija elemenata koji se odnose na temu tajne bašte i odražava se u zavesama i tepisima, na primer. S druge strane, postoje elementi koji u formi aludiraju na urbani karakter 5. okruga. upliv industrijskog dizajna, čelika i izloženog betona. A tu je i treća kategorija, koja koristi orijentalne obrasce I dekorativni elementi koji upućuju na multikulturalni karakter obližnjeg Naschmarkta, što je takođe karakteristika obeležje Beča i naročito 5. becirka.
Foto: BWM Architekten / Mato Johannik
